مطالعه برخی از نشانگرهای فیزیولوژیکی در برگ های مختلف شمشاد ابلق

واژه ابلق به گیاهی که دارای قطعاتی از رنگ های مختلف در بخش های رویشی باشد اطلاق می شود. عمومی ترین حالت ابلق، وجود بخش هایی با رنگ های سبز، سفید و یا زرد در بافت ها و اندام های گیاه است. کلروپلاست های بخش های سبز، طبیعی اند ولی کلروپلاست های بخش های غیر سبز دارای نقص می باشند. درختچه ی زینتی ابلق شمشاد ژاپنی (euonymus japonica) علاوه بر برگ های سبز تیره دارای برگ های سبز روشن و زرد نیز می باشد. به جز تفاوت ظاهری در رنگ، سایر ویژگی های مورفولوژیکی برگ ها مشابه یکدیگرند. در این تحقیق، برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی برگ های مذکور با همدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد برگ های زرد در مقایسه با برگ های سبز تیره، مقادیر کمتری از رنگیزه های فتوسنتزی، قندهای محلول، پروتئین های محلول کل و ترکیبات فنولی را داشتند. محتوای رنگیزه های غیر فتوسنتزی، اسیدهای آمینه آزاد و پرولین در برگ های زرد بیشتر از برگ های سبز تیره بود. در برگ های زرد افزایش محتوای پراکسید هیدروژن باعث آسیب جدی به غشاهای سلولی( در اثر پراکسیداسیون چربی ها) و کاهش میزان پایداری آن ها گردید. برگ های سبز روشن نیز در اکثر موارد، مقادیر حد واسطی نشان دادند. محتوای کلروفیل برگ های زرد با ایجاد شرایط سایه، افزایش یافت. این موضوع نشان می دهد شدت های بالای تابش، تاثیر منفی روی سنتز و یا انباشتگی کلروفیل در برگ های زرد دارد.